Nöropsikiyatri ve davranış bilimine meraklı çocuk nörologları, çocukların çizmiş oldukları resimler üzerinde bazı araştırmalarda bulunuyorlar. Bu araştırmalar, yaş gruplarına göre değişen algılara yönelik saptamalar doğuruyor. Örneğin 1 yaşındaki bir çocuğun bir yıllık değişimi süresince çocuğun değişen düşünceleri, yaptıkları resimler ile bazı durumları vurgulamış. Anlattıkları şeylerden çok resim ile bazı gizli düşünceleri ortaya çıkmış.
Hem okurum hem çalışırım, satın aldığım kitap paralarını karşılarım düşüncesiyle çalıştığım(2 ay) anaokulunda hafızama kazınan birkaç ayrıntı, çocuk davranış bilimi araştırmalarını aklımın köşesinde bulundurmaya sebebiyet vermiştir. Çocukların parmak gelişimleri için seramik çamuru ile yapılanlar ve bu anlarda girilen bazı diyaloglar beni güldürürken zaman zaman düşünmeye itmesi sonucu bazı çocukların ‘mizah’ yeteneğinin daha fazla olduğuna inandırmıştı. Tıpkı, bayram gününde kapı çaldığında ve ardından kapıya kim o diye seslendiğimde ‘bayram çocuğu’ diye cevap veren çocuğun beni güldürmesiyle, parmak gelişimi için seramik çamura şekiller veren anaokulundaki bir çocuğun ‘uçan kafa, uçan göz ‘ yaptım dediği andaki gülmem arasında bir farkı göremediğim gibi. Çocukların fantastik düşünceleri bazen anlık gülümsememin ötesine geçebildi.
–‘Bayram Çocuğu’? Aslında basit iki kelime…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder